Isnin, 21 April 2014
Sedih sangat. Apa lah saya ni. Rasa sangat tak guna. Dah besar, tpi msih blum berbkti untuk org tua. Saya rsa sya belajar ni saya pnting kn diri sendiri. Sepatutnya sya tk pergi belajar tinggi2. Cukup hbis sekolah ja dan duduk kmpung. Kalau mcm tu saya boleh jga mak ngn bapak. Blas jasa mereka, jaga rumah. Tpi tk.. Saya pntingkn diri pergi sambung blajar. Tinggalkan mereka. Tak jaga mereka. Allah.... Menyesal rasanya.... Sepatutnya ni lh masanya saya bersama orang tua. Maafkan saya mak, bapak. Menitis air mata bila cakap dengan mak, bapak dalam tepon tadi. Saya tahu mak kecewa dengan kami semua. Saya nak jaga mak. Tadi mak cakap ubat dah abis. Tak pergi klinik lagi, tak dak sapa yg bawak.. Mak, andai saya ada kat umah saya bawak mak pergi klinik. Bapak cakap bapak dah bli lauk. Tapi tak dak sapa nak masak.. Saya masak kalau saya ada. Saya bli ubat untuk mak ngn bapak tadi dan terus pos laju. Moga esok sampai. Bapak sabar ya, nnti saya balik saya akn masak. Masa ni bapak mkan kat kedai dulu. Mak cakap tak dak sapa jemur kain yg dah siap basuh. Mak cakap depa kerja, balik kerja pnt tido ja. Mak.. Nnti saya balik saya buat. Lagi dua bulan stengah. Bila saya cuti panjng nanti saya akn uruskn semua. Allah... Jaga kan orang tua ku. :(
Langgan:
Catat Ulasan (Atom)
Tiada ulasan:
Catat Ulasan